پرتاب ماهـــواره مدار پایـــین Sputnik توســــط شوروی در 4 اکتبر سال 1957 را می توان آغاز تکنــــولوژی تعیین موقعیت جغرافیـــایی یا Global Positioning System نامید. دانشمندانی که روی این ماهواره ابتدایی سطح پایین مطالعه می کردند دریافتند که می توانند ماهواره را از طریق قدرت سیگنالهای رادیویی مربوط به آن ردیابی کنند.
تکنولوژی ردیابی ماهواره ها برای ردیابی
در اواسط قرن گذشته که ابتدای شروع مسابقه سفر به فضا میان کشورها بود ، دستیابی به فضا یکی از فاکتورهای غرور ملی یک ملت محسوب می شد، در حدود سال 1950 میلادی ، وزارت دفاع امریکا به این موضوع پی برد که می تواند از تکنولوژی ردیابی ماهواره ها برای ردیابی و تعیین موقعیت جغرافیایی افراد ثابت بر روی سطح کره زمین نیز ، استفاده کند.
در آن زمان هیچ کس تصور نمی کرد که برنامه ماهواره NAVSTAR GPS که تحقیقات خودش را در سال 1973 شروع کرد و 4 ماهواره ابتدایی خود را در سال 1978 به فضا فرستاد ، در دهه های آینده محیط و سرشت دنیای ما را تغییر خواهد داد. این سیستم بعدها ، سیستم تعیین موقعیت جهانی یا Global Positioning System نامیده شد.
پرتاب ماهـــواره مدار پایـــین Sputnik توســــط شوروی در 4 اکتبر سال 1957 را می توان آغاز تکنــــولوژی تعیین موقعیت جغرافیـــایی یا Global Positioning System نامید. دانشمندانی که روی این ماهواره ابتدایی سطح پایین مطالعه می کردند دریافتند که می توانند ماهواره را از طریق قدرت سیگنالهای رادیویی مربوط به آن ردیابی کنند. همچنین آنها در طول برنامه ماهواره مدار پایین Sputnik متوجه شدند که اگر آنها توانایی ردیابی موقعیت جغرافیایی یک ماهواره را داشته باشند به معنی آن است که یک فرد روی کره زمین میتواند موقعیت خود را دریافت کند اگر آنها بتوانند سیگنال دریافتی از ماهواره را در برخورد با مدار آن ماهواره ، دریافت کنند.
قبل از پرتاب ماهواره Sputnik ، بخش مخابرات ارتش ایالات متحده در سال 1948 ، سیگنالهای رادار را به ماه ارسال کرده و انها را به زمین بازگردانده بود و ثابت کرده بود که امواج مایکرو ویو با قدرت پایین امکان ارسال به فضا، منعکس شدن و دریافت و شناسایی دوباره در زمین را دارند. در سال 1954 نیروی دریایی امریکا پیام صوتی را با استفاده از حمل کننده های مایکروویو به ماه ارسال کرد و سپس انعکاس آن را در زمین دریافت کرد.
در31 ژانویه 1958 ، ایالات متحده اولین ماهواره خود را به نام Explorer 1 به فضا فرستاد که توانست اطلاعات اولیه ای را درباره محیط و شرایط فضای خارج از اتمسفر کره زمین تهیه کند. Explorer 1 قبل از بازگشت به زمین در 31 مارس سال 1970 ، 58000 بار به دور زمین چرخیده بود. در آن سال امریکا NASA را برای گسترش تکنولوژی بر پایه فضا و پرتاب ماهواره SCORE ، بنا نهاد.
این ماهواره پیامها را دریافت می کرد، ذخیره می کرد و دوباره به زمین می فرستاد. اولین صدایی که از فضا به زمین مخابره شد ، پیام تبریک کریسمس از طرف رییس جمهور وقت امریکا - آیزنهاور در 19 دسامبر سال 1958 بود. یکی دیگر از پیشرفتهای چشمگیر در تاریخ ارتباطات ماهواره ای پرتاب ماهواره Tiros I ، توسط ناسا در سال 1960بود. این ماهواره اولین ماهواره آب و هوایی محسوب می شود.
تصاویر ارسالی توسط Tiros I به زمین این مهم را ثابت کرد که مسابقه پیش به سوی فضا که در آن زمان به شدت بین کشورها جریان داشت، تاثیرات بسیار عمیق تری از احساس غرور ملی ، بر زندگی روزمره انسانها روی کره زمین خواهد گذاشت. Tiros I دوربینهای با کیفیت پایین تلویزیونی و اینفرارد با خود حمل می کرد و در یک مدار به طول 375 مایل می چرخید.
در سال 1960 زیر دریایی های ایالات متحده هم شروع به استفاده از ارتباطات ماهواره ای کردند و از آن به عنوان روشی برای تعیین موقعیت جغرافیایی استفاده کردند. بدین ترتیب تکنولوژیGPS گسترش پیدا کرد و امروزه به بخشی از زندگی و نیاز روزمره انسانها در آمده است، که به سهولت و از طریق گوشی های هوشمند در اختیار همه قرار دارد.
منبع:cmspardaz.com