سرمایهگذاری خودروسازان خارجی با سهم 60درصد در چین، شرط حضور و رمز موفقیت خودروسازان چینی بوده است
خودکفایی 100درصدی صنعت خودرو ممکن نیست
افزایش سطح خودکفایی، حذف وابستگیها به کشورهای دیگر، تولید در قالب جوینتونچر، مونتاژکاری، بومیسازی صنعت خودرو، تولید تحت لیسانس شرکتهای دیگر، همکاری و سرمایهگذاری مشترک و... مفاهیم ضدونقیض و گاه مشابهی هستند که از سوی کارشناسان مختلف صنعت خودرو برای ارتقای سطح این صنعت در کشور، پیشنهاد میشوند. درعینحال، بسیاری از فعالان این صنعت که تجربه فعالیت اجرایی را داشتهاند، معتقدند خودروسازی یک صنعت وارداتی است و هیچ کشوری بدون همکاری و کمک گرفتن از سایر کشورها در این زمینه نمیتواند پیشرفت قابلتوجهی داشته باشد.
بر این اساس مدیرعامل اسبق شرکت سایپا نیز با اشاره به اینکه نمیشود صنعتی در کشور بخواهد خودکفا باشد و از درون بجوشد، اظهار کرد: «خودروسازی یک صنعت وارداتی است و ما نیز باید بتوانیم با الگویی مانند کشورهای پیشرو در این زمینه، صنعت خودرو کشور را با آنچه در دنیا در جریان است، تطبیق دهیم.»
چینیها در را به روی خودروسازان جهان گشودند
سعید مدنی با بیان اینکه ضرورت ارتباط با جهان در صنعت خودرو قابل حذف نیست، گفت: «تجربه کره شمالی و تمام کشورهای اروپای شرقی که نظامی شبهسوسیالیستی داشتهاند، کشورهای مستقل شده از شوروی سابق، روسیه فعلی و... نشان میدهد هیچکدام از اینها صنعت خودرو پیشرفته ندارند. آنها اگرچه کارخانههای بسیار بزرگی داشتند، اما به این دلیل که درگیر مسائل بینالمللی دیگر شده بودند، در صنعت خودرو پیشرفت نکردند و نمونههای بسیار خوبی هستند.»
وی با اشاره به رشد قابلتوجه خودروسازی کشور چین در سالهای اخیر، ادامه داد: «این کشور در مقعطی از زمان، با برنامهریزی و سیاستگذاری درست، در را به روی همه خودروسازان بزرگ جهان گشود. شرط حضور و فعالیت خودروسازان خارجی در این کشور، سرمایهگذاری 40درصدی چین و 60درصدی شرکت موردنظر در این کشور بود.»
مدنی با بیان اینکه چینیها کنار واحدهای تولید همه این شرکتها، یک کارخانه تولید دیگر احداث کردند، تاکید کرد: «مثلا کنار کارخانه بامو، کارخانه برلیانس احداث شد و کنار فورد واحد تولید چانگان ایجاد شد و بعد شروع به کپیبرداری از فعالیت شرکتهای خارجی کرد. خودروسازان چین در حالی که از تجربیات خودروسازان خارجی استفاده کردند، به مرور برندهای خود را نیز در جهان معرفی کردند و شناساندند.»
تغییر موضع هندیها در همکاری با رنو-نیسان
این کارشناس صنعت خودرو همچنین با توضیح اینکه درحالحاضر 50درصد تولید خودرو در کشور چین خارجی است و نیمی از تولید محصولات خود این کشور است که در مواردی کیفیت آنها از کیفیت خودروهای شرکت مادر بالاتر است، افزود: «طبق برنامههای توسعهای سالهای گذشته، تولید خودرو در چین امروز باید به 12میلیون دستگاه در سال میرسید، اما درحالحاضر تولید خودرو این کشور به 20میلیون در سال رسیده است.»
وی با بیان اینکه کشور هند نیز در حال طی کردن مسیری مشابه است، گفت: «بعد از اینکه هندیها تولید خودرو با ایجاد جوینتونچر را آغاز کردند، ابتدا اصرار داشتند نام شرکتهای هندی در کنار شرکتهای خارجی قید شود. اما امروز تعصبات را کنار گذاشتهاند. به این ترتیب درحالحاضر شرکتی مانند رنو-نیسان که ظرفیت تولید خود را به 700هزار دستگاه در هند رسانده است، کاملا توسط خود هندیها اداره میشود؛ در شرایطی که 100درصد سرمایهگذاری آن از طرف رنو-نیسان انجام شده است.»
موانع فیزیکی برای واردات خودرو به چین
مدیرعامل اسبق شرکت سایپا با اشاره به اینکه بیشتر کشورهایی که حتی خودروسازی توسعهیافته دارند، تعرفه و مالیات بر فروش در نظر میگیرند، تصریح کرد: «کشور چین برای حمایت از تولید خودرو در این کشور موانع فیزیکی ایجاد میکرد. یعنی اگر شخصی قصد واردات خودرو به چین با کشتیهای خودروبر را داشت، این خودرو باید بیشاز 6ماه در بندر میماند تا نوبت بارگیری دریافت کند. این روش باعث میشد بسیاری از واردکنندگان قید واردات خودرو را بزنند.»
وی ادامه داد: «در مقابل راه جایگزینی که تعریف میشد، واردات قطعه به صورت سیکیدی و مونتاژ خودرو در چین بود. به این ترتیب از بازار این کشور محافظت میشد.»
SP100 سایپا؛ یک پلتفرم داخلی قابلاتکا
سعید مدنی در ادامه تاکید کرد: «در سیاستگذاریهای صنعت خودرو کشور باید از این تجربیات استفاده شود. در عین حال مساله بومیسازی نیز باید مد نظر قرار داشته باشد.»
وی با بیان اینکه در کنار همه این موضوعات، باید به مساله پلتفرم داخلی نیز توجه شود، گفت: «البته تا حدی این کار نیز انجام شده است. خودرو SP100 یک نمونه از همین پلتفرم در سایپا است که طراح آلمانی و مشاور کرهای از شرکت هیوندای داشت ضمن اینکه بخش قابلتوجهی از کار دشوار این پروژه توسط چینیها انجام شد.»
منبع: دنیای خودرو